Capitulo 33

~Teo~

Jestem wściekły, czemu ona nie poszła ze mną? Czemu poszła z nim, przecież mówiła, że on już dla niej nic nie znaczy. Irytuje mnje ten fakt. Irytuje mnie w ogóle jego powrót. Dopiero co wrócił, a już się rządzi i robi z siebie niewiadomo kogo. Cholera jasna. Jestem... zazdrosny, ale to chyba normalne prawda? Ludmila jest piękna i dobra w łóżku i nie jest wcale tak głupia na jaką wygląda. A co jeżeli, ona i on już dawno zrzucają z siebie ciuchy? Co jeżeli on, zalicza moją dziewczyne, gdzieś w krzakach na dole? Muszę zareagować, ale jak?
Jakieś dziesięć minut temu zawiadomiłem ich przez krótkofalówkę, że droga wolna, a ich nigdzie nie ma. Jeszcze raz sprawdzam monitoring, w sumie to dziwne, jesteśmy w firmie najbogatszego i najniebezpieczniejszego człowieka w całej Argentynie, a budynek nie jest jakoś specjalnie ubezpieczony. Trzech ochroniarzy i kiepsko zainstalowany system alarmowy, który wyłączyliśmy w ciągu kilku minut. To dziwne. A może to pułapka, może Robinson wiedział, że przyjdziemy i czai się gdzieś za zakrętami. Może ma tu gdzieś sztab czychających na nas ninja? Do moich uszu dobiega dość głośny huk, a po chwili sygnał alarmowy, który rani moje bębenki, o co chodzi, przecież wyłączyłem wszystkie alarmy.

~Vincent~

No po prostu bosko, co oni zrobili?
Dlaczego ta cholerna idiotka Ludmila, nie wysłała mnie, po to żebym wyłączył alarmy? Kurwa, jestem pieprzonym specem od technologi, kretyńskim 'no lifem' , który nie widzi życia po za komputerem. A ta idiotka każe mi iść z człowiekiem demolką i załatwić ochronę. Zaraz wpadniemy. Już widzę nagrobek na cmętarzu z moim nazwiskiem. Patrzę na Salvatora, który nie za bardzo wie o co chodzi. Matko boska, po prostu świetnie. Czy tylko ja tutaj myśle? Gdy Federico wrócił, to od razu pomyślałem, że on wprowadzi w naszej ekipie ład i porządek, no i że wyrzuci tą blond larwe, ale wszystkie moje domysły poszły się jebać, wtedy kiedy szef, przekazał dowodzenie nad tak ważnym zadaniem tej idiotce od siedmiu boleści. Nie mam pojęcia, czemu Teo i Pasquarelli są w niej zakochani, moi zdaniem to jedna wielka pomyłka, gdyby nie ona to Federici nadal niszczyłby wszystko co mu się nie podoba, ale nie , bo ten burak się zmienił, nadodatek z miłości, która nawet na niego nie poczekała.


~ Federico~

Nie wytrzymuje, wybucham śmiechem. No po prostu nie mogę. Ludmila częściej musi jeździć z nami na misje. Nie dość, że wcisnęła guzik z napisem `Alarm` będąc w przekonniu, że to włącznik światła, to jeszcze potknęła o swoje własne nogi i wywarzyła naciskiem swojego ciała drzwi do pracowni komputerowej. Chłopaki ją zabiją, już widze te ich mordercze spojrzenia, ale to jeszcze nie to, mój plan ma jeszcze jedną część. Patrzę na leżącą blondynke i podaje jej rękę, aby swobodnie wstała. Dziewczyna znowu korzysta z mojej pomocy. Teo nie będzie z ciebie dumny kochanie.
- Musimy uciekać Lu
- A chłopaki? Co z nimi?
O i teraz będzie ciekawie. Przed wejściem do budynku wyłączyłem krótkofalówkę, tak aby chłopaki nie mogli się z nami połączyć
- Gdyby jeszcze żyli, to już dawno by się odezwali musimy uciekać, żeby nie zginąć
Ludmila jest przerażona, przez chwile mam ochotę przytulić ją i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze, ale potem przypominam sobie jej wejście z Teo do pubu, a współczucie znika. Wyciągam pistolet zza paska, strzelam w ściane i upadam na podłogę udając, że ktoś mnie postrzelił. Lu wybucha płaczem, klęka obok mnie i przytula.
- Ludmila musisz uciekać, zostaw mnie i ratuj siebie
Nie wierze w to, że ona to kupiła. Po prostu nie wierze, przecież ja nawet nie krwawie.
- Federico, nie zostawie cię, słyszysz? Będę przy tobie cały czas.
Słysze odgłosy kroków, to napewno chłopaki, więc musze się pospieszyć
- Ludmilo, powinnaś umrzeć przy Teo, a nie przy mnie
- Federico,Teo się dla mnie nie liczy, kocham cię i nie chce, żebyś mnie zostawiał, prosze bądź przy mnie.
- Co proszę kurwa?
Teo zjawiłeś się w idealnym momencie. Posyłam Ludmile szyderczy uśmiech wstaje i zostawiam ich samych. Odechce jej się mafii, raz na zawsze.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejoł <3
Przepraszam, że tak późno, ale mama wkręciła mnie w sprzątanie. Jak ja tego nie nawidzę -.-
Pozdrawiam Ola <3