Prolog

Dlaczego tak ciężko jest żyć?

Tak ciężko kochać?

Serce raz zranione poskładać w całość?

Za bardzo Ci ufałam.

Moja dusza utonęła w twych oczach,

serce połamały słowa

rozsądek odszedł

i teraz chichocze za rogiem

odszedłeś...

Choć tak naprawdę nigdy Cię nie miałam

A ja myślałam, że jesteś ze mną

pomożesz w chwili zwątpienia

Byłam naiwna,

teraz chowam sie po kątach

a łzy same wykradają się poza granice mojej miłości.

A wiec Witajcie wiem ze prolog jest prosty, krótki i możliwe, że niezbyt ciekawy, ale jak to mówią co za dużo to nie zdrowo :D Oczywiście żartuje XD Uznałam że ten wierszyk będzie idealnie pasował do mojej histori. A więc ZAPRASZAM <3 

                                                                     ~Wasza Fedemila