Capitulo 10

~Diego~

Otwieram oczy i czuje dotyk czyjś rąk na mojej klatce piersiowej, no tak Francesca, moja miłość, moje szczęście i moja melodia. Cieszę się, że wszystko między nami się prawie ułożyło. 

- Witaj księżniczko

Włoszka uśmiecha się i wtula mocniej w moje nagie, rozpalone ciało.

- Witaj, jak spałeś? 

- Dziś wyjątkowo dobrze 

- Cieszy mnie ten fakt

- Mogę cię o coś zapytać? 

- Wal śmiało

- Czy ta noc coś dla Ciebie znaczyła Fran ? 

- Tak Diego, znaczyła i to bardzo dużo. Cieszy mnie fakt, że wyprowadziłeś się od Ludmily, i że w końcu zajmujesz się mną

- Myślisz, że możemy zacząć nasze relacje od nowa? 

- Tak, moje życie bez Ciebie nie było kolorowe, brakowało mi Cię i sądzę, że nie potrafię bez Ciebie żyć Diego

Uśmiechnąłem się na myśl, że tyle dla niej znacze, w końcu ona też nie była mi obojętna 

-Kocham Cię Fran 

- A ja ciebie Diego 

~Leon~

Siedze z Fede w jego salonie i zastanawiam się jak mu pomóc, nie wiem nawet co jest powodem tego wszystkiego, boli mnie to, że mój przyjaciel tak cierpiał i nikt nie był w stanie mu pomóc. Gdzie ja byłem przez cały ten czas? Może Fede postanowił zrobić karierę, ale on był jednak moim przyjacielem, a ja zamiast mu pomóc wolałem czuć do niego uraze. 

- A więc czemu? 

- Bo miłość

Odpowiada mi z uśmiechem na twarzy 

- Jaka miłość? 

- Niespełniona 

- Fede, to jest dziwne, nie rozumiem Cię

- Ja siebie też nie 

- Dobra, opowiedz mi o swoim problemie, jeżeli mam Ci pomóc to muszę wiedzieć o co chodzi 

- O miłość

- Fede, błagam ogarnij się i mów do rzeczy 

- Nie umiem 

- Jak to nie umiesz, wyjaśnij mi o co właściwie Ci chodzi 

- O miłość 

- Kurwa, Fede, a może dokładniej 

- O niespełnioną miłość, o moje marzenie 

- Fede zaczynasz bredzić, brałeś coś? 

- Miłość jest moim narkotykiem 

- Wyprowadzasz mnie z równowagi, jeżeli miłość jest twoim problemem to zrób coś w tym kierunku i spraw, aby ta miłość była spełniona 

- Ale ona nie rozumie 

- Kim jest ONA ? 

- Ludmila 

- Kurwa, serio? Twoim problemem jest Niespełniona miłość do Lu, którą ty sam postanowiłeś zniszczyć? 

- Tak, to smutne prawda? 

- Fede? 

- Tak? 

- Ale wiesz, że ona cię kocha 

- Wiem 

- To w czym widzisz problem? 

- Ona cierpi, przeze mnie 

- Wiem, ale jeżeli dasz jej dowody na to, że ją kochasz to będzie dobrze, ona już wtedy nie będzie cierpieć, ty wtedy też nie

- Ale jak? 

- Fede, to ty musisz zrobić krok w jej stronę, pokaż jej, że może na Ciebie liczyć i będzie dobrze 

- Pomóż mi 

- Dobrze stary pomogę, zrobię wszystko, żeby Cię z tego wyciągnąć

~Violetta~ 

Leże w łóżku, obok mojego cudownego nażeczonego i ... Chwila przecież ja ... O matko, tylko nie to. 

Otwieram oczy i ukazuje mi się śpiąca sylwetka mojego MENAŻERA, zdradziłam Leona, nie mogę w to uwierzyć, jak ja mu to powiem? I jakim cudem znalazłam się w jego łóżku, przecież wpadłaś tylko na kawę. Cholera, jest po prostu cudownie. Wstaje z łóżka i zbieram rzeczy z podłogi, ubieram się i totalnie nie umalowana wybieram z domu Mateo, nie obchodzi mnie, to jak wyglądam muszę, jak najszybciej uciec z jego domu i iść do Lu, pogadać z nią. Ona napewno mnie zrozumie i nie będzie osądzać. Biegnę, a moja twarz zalewa się łzami, dobiegam i całymi swoimi siłami wale w drzwi blondynki, które po chwili się otwierają a moim oczom ukazuje się Tomas 

- O Violetta, cześć, co ty tu robisz? 

- Chyba powinnam zapytać cię o to samo? Co ty tu robisz? 

- Przyjechałem na trochę, wczoraj byłem w klubie, wpadłem na Lu, nie była w najlepszym stanie, więc odprowadziłem ją i postanowiłem zostać na noc, może chcesz wejść

- Tak, muszę pogadać z Lu, to bardzo ważne

- Ona śpi, trudno jej było zasnąć, cały czas płakała 

- W takim razie pójdę

- Nie, czekaj przecież możesz pogadać ze mną prawda? 

- Niby tak, ale przecież nie widzieliśmy się tak dawno 

- No i co z tego ? To chyba nie przeszkadza Ci w mówieniu no nie ? 

Uśmiechnął się do mnie, a w jego oczach widziałam troskę, wpuścił mnie do środka. Usiedliśmy na kanapie i włączyliśmy telewizor

- Czekaj Violu, zanim zaczniesz mówić to wyjaśnij mi jedno, o co chodzi z Fede? Lu i on są razem ? 

Widziałam w jego zachowaniu nutkę zazdrości, czyżby Tomi czuł coś do naszej blondi, nie to przecież nie możliwe, minęło tyle lat 

- Lu i Fede byli razem za czasów Studia, zakochali się w sobie i kochali się, aż nagle Fede zostawił ją i wyjechał robić karierę, ona nadal się z tym nie pogodziła

- Czyli, że jego nie ma w BA, tak ?

- Przyjechał niedawno 

- Cholera, to musiało ją boleć

- I boli do teraz

- Dobra, w każdym razie nie ważne, opowiadaj więc co się stało, że przychodzisz tu z samego rana i prosisz o pomoc? 

- Zdradziłam Leona 

Nagle słyszę jak blondynka wybiega z pokoju obok 

- Co tu do cholery jasnej zrobiłaś? 

Krzyczy, a jej głos roznosi się echem w mojej głowie.

~Federico~

Idę przez miasto, jest noc, mało ludzi na ulicach, a mnie zastanawia jedno. A dokładniej czarny Hummer jadący dokładnie cały czas za mną, cholera jasna, jeżeli to jest to samo auto, które próbowało wczoraj wepchnąć Lu pod pociąg, to powinienem coś zrobić. Przecież on mógł zabić moje marzenie, ale chwila jeżeli wczoraj jechał za Lu, aby ją zabić to czy mi też to grozi? Powinienem to sprawdzić, ale przecież nie mogę mu się specjalnie podstawić pod nos prawda? Postanawiam uciekać, kierowca samochodu zorientował się  o moich zamiarach i przyspierzył, moje serce wali jak opętane, to bezsensu nie dam rady uciec przed autem które jeździ 100km/h. Staje i czekam na reakcje prześladowcy, nagle czuje ostry, przeszywający ból  w całym ciele i padam na maskę samochodu, przelatuje przez auto i upadam na ziemie, nie mogę się ruszyć, mięśnie odmawiają mi posłuszeństwa. Słyszę jak mój oprawca wysiada z samochodu i podchodzi do mnie, nie widze jego twarzy. Czuje tylko jak zaciąga mnie do najbliższego rowu i zostawia w nim, dalej pamiętam tylko ciemność.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ahoj kochani ! 

Dziś przychodzę do was z krótkim, ale pełnym szczęścia i dramatu rozdziałem. 

Tak, Diecesca powróciła, mam nadzieje, że was to cieszy i wgl <3 

A więc pozdrawiam i do nexta kochani ! <3 

Wasza Ola