003 Zamówienie | One Shot Ruggcedes "Rozjaśnij prawdę w głowię cz.1"

Parring:Ruggcedes
Zamawiający: ~Care~
Uwagi: Pojawią się dwie części

- Cande, ile razy mam Ci mówić, żebyś odpuściła? - naburmuszony odwracam się w stronę mojej dziewczyny, która po raz siedemnasty tego dnia robi mi kłótnie o moją serialową postać Federico i jego partnerkę Ludmile. Jej zdaniem pocałunek między mną, a Mechi w specjalnej scenie na końcu odcinka osiedemdziesiątego był realny, aż za realny. Kazali mi się na nią rzucić, pocałować z pasją i zaangażowaniem, mój Federico musiał wyjść na ostro napalonego na swoją piękną blondi więc próbowałem zrobić to jak najlepiej i mi się udało. Czy Candelaria nie powinna być szczęśliwa, że wypadłem, aż tak dobrze?
- Ale Ruggero ! Musiałeś ją całować? Ona tylko czeka, aż oddalimy się od siebie, a wtedy będzie mogła zająć moje miejsce obok Ciebie
- Czy ty, aby napewno trochę nie przesadzasz kochanie? Mechi i Xabiani są razem szczęśliwi i wątpie w to, żeby chciała Ci mnie, że tak powiem ukraść. Wiesz, że kocham tylko Ciebie - podchodzę do rudowłosej i posyłam jej swój uśmiech numer cztery i w mgnieniu oka staje się tym włoskim ciaptakiem, któtego ona wprost uwielbia i mimo, że ja nienawidzę robić z siebie ciepłej kluchu, to muszę udawać, bo czego nie robi się dla miłości prawda?
- Mam nadzieje. Jeżeli ta małpa się do Ciebie zbiży to wezmę ją za te blond kłaki, rozwale łeb o szybę i wypierdole z hotelu przez pierwsze lepsze okno - dziewczynka z temperamentem? Oto cała Cande! W sumie nie pochwalam jej zachowania, ale zależy jej na mnie i tylko to się dla mnie liczy. A co do sprawy z Mechi to wydaje mi się, że jej oskarżenia są bezpodstawne. Mnie i Lambre nigdy nic nie łączyło. Może i całowaliśmy się na planie, może i uprawialiśmy seks poza nim, ale to wszystko było zupełnie bez znaczenia.
- Spokojnie. Jestem pewny, że nie będziesz musiała nikogo zabijać kotku - dziewczyna zarzuca mi ręcę na szyje, po czym delikatnie całuje w usta. A ja? Ja, stoje jak głupi. Przez moje ciało nie przechodzi fala przyjemnych dreszczy, moje serce nie kołocze w klatce piersiowej jak oszalałe, a oczy wcale nie mają ochoty się zamykać. Nie wiem czy to normalne, ale wydaje mi się, że tak nie wygląda miłość. Zawsze myślałem, że gdy się zakocham, to będę czuł się jak naćpany życiem, jednak przy niej nie czułem nic specjalnego, czułem się wręcz normalnie. Na początku próbowałem porównywać nasz związek do relacji Fedemily. Ich miłość była orginalna, jedyna w swoim rodzaju. Obydwoje czuli do siebie coś wyjątkowego. To miłość, która powstała z popiołów nienawiści i przetrwała wszystkie próby. Moim zdaniem byli idealni i stworzeni dla siebie. Ja i Cande jesteśmy przy nich słabą parką dwojga ludzi, którzy wyobrażają sobie niewiadomo jak poważny związek. Zupełnie jak dzieci.
- Rugguś kochanie ty moje najwspanialsze, ty mój cukiereczku - dziewczyna chwyta dwoma palcami mój policzek i lekko podszczypuje, nienawidzę tego - kotku ty mój przesłodziutki, mój męski włochu - czasami mam dość tego jej słodzenia mi, ale to chyba dobrze, że jest taka troskliwa.
- Candy, wyluzuj troszeczkę, bo dostanę cukrzycy od tej słodyczy
- Czy ty sugerujesz, że jestem za słodka?
- Taaaa. Ale może chodźmy na próbę co? Niedługo jedziemy w trasę
- A tam się ode mnie nie uwolnisz - i tego najbardziej się obawiam, jeżeli ona pojedzie z nami to będzie koniec resztek mojej dotychczasowej wolności.


Po próbie razem z Jorge postanowiliśmy nakręcić kilka filmików na Vine. Uwielbiam wygłupiać się i spędzać czas z moim przyjacielem, a poza tym rozpowszechnianie naszej głupoty w internecie w jakimś stopniu jest pokazaniem naszym fanom jacy naprawdę jesteśmy.
- Ruggusiu cukiereczku, a Cande nie będzie zła, że spędzasz ze mną pół godziny? No, bo wiesz ty, mój kociaku nie chce, aby taka słitaśna dziewczyna Cię zostawiła - Blanco jak zwykle nabija się z mojego związku. Twierdzi, że Cande pozbawia mnie jaj i, że nie zupełnie do mnie pasuje, ale ja nigdy nie słucham go w tej sprawię.
- Spokojnie, to ja rządze w tym związku, więc mogę robić co mi się żywnie podoba - może i to nie dokończa prawda, ale przecież nie powiem mu, że to ona nosi tu spodnie - Dobra, nie ważne. Nie mam ochoty dłużej o niej słuchać. Wiesz, że Mercedes i Xabiani nie są już razem? - unoszę brwi do góry ze zdziwienia.
- Naprawdę? Co się stało?
- Gdybyś gadał częściej z naszą paczką to wiedziałbyś, że od dawna mieli problem z odległością, która ich dzieliła. Nie dawali rady, więc rozstali się
- Mechi napewno bardzo to przeżywa - szkoda mi jej, mimo że nie za bardzo się znamy. W sumie rozmawialiśmy ze sobą tylko na planie. Nie to, żebyśmy się nie lubili, co to, to nie, ale nigdy nie mieliśmy okazji na poznanie się bliżej, poza tym jednym razem w klubie. Popiliśmy, przespaliśmy się ze sobą i to tyle. Nic więcej.
- Nie, rozstali się raczej w przyjaznej atmosferze, obydwoje byli na to gotowi
- No cóż, to dobrze. Mercedes wydaje się być naprawdę w porządku i nie życzyłbym jej źle - mówie zgodnie z prawdą - napewno znajdzie tego jedynego
- Pasowalibyście do siebie - posyłam Jorge zdziwione spojrzenie,o czym on w ogóle mówi?
- Ty i Mechi, macie podobne upodobania w związku. Gdybyś z nią był to mógłbyś przestać udawać słodkiego kociaka i w końcu stać się drapieżnym psem
- Ale ja już jestem drapieżnym psem - przyjaciel patrzy na mnie przez chwile, po czym wybucha śmiechem
- Rugg, nie obraź się, ale ty i drapieżnictwo to dwie różne rzeczy. Kiedy tylko w pobliżu znajduje się Cande to stajesz się pieprzonym króliczkiem z oklapnietym uszkiem
- Nie pierdol Blan... - niestety nie jest dane mi dokończyć, ponieważ z tylnej kieszeni moich spodni dochodzi dzwięk piosenki "Quiero" w wykonaniu Lambre. No wiem, dziwnie to wygląda, ale ja naprawdę lubię tą piosenke. Mercedes ma naprawdę fantastyczny głos, którego zazdrości jej wiele dziewczyn i to właśnie dlatego ustawiłem sobie akurat tą piosenkę.
Wyciągam telefon z kieszeni i spoglądam na wyświetlacz na, którym widnieje zdjęcie mojej Mercedes. Cały czas zastanawiam się czy... chwila,chwila czy ja pomyślałem o... nieważne to przez Jorge, zrobił mi sieczkę z mózgu i teraz majacze. W każdym razie powinienem odebrać od Candelari, tak Pasquarelli brawo za spostrzegawczość!
- Witaj misiaczku - jej głos rozbrzmiewa w moich uszach jak najgorszy pisk na świecie
- Hej, coś się stało ? - nie żeby mnie to teraz interesowało, ale jeżeli nie zapytam to może mi się dostać, a nie lubie jak ona na mnie krzyczy
- Koteczku, musimy jechać na zakupy. Kupisz mi coś ładnego dobrze?
- Tak, tak kochanie, ale kiedy chcesz jechać w tej ważnej sprawie? - no przecież nie mogę powiedzieć przy Jorge, że muszę jechać z nią na zakupy, byłbym pośmiewiskiem w jego oczach przez cały najbliższy rok. - Chce teraz Rugguś! Jeżeli nie kupię butów to wpadne w szał rozumiesz?
- Tak, rozumiem. Za chwilę po Ciebie wpadnę - oczywiście zrobię to bardzo niechętnie, bo nienawidzę zakupów, ale WYDAJE MI SIĘ, tak specjalnie wyodrębniłem słowa WYDAJE MI SIĘ, ponieważ to nic pewnego, więc jeszcze raz WYDAJE MI SIĘ, że ją kocham dlatego jestem gotów poświęcić pięć godzin z życia na jej zakupy, chyba gotowy.
- Tylko kochanie. Mechi ma zły chumorek, dlatego pojedzie z nami dobrze misiu pysiu? - nie rozumiem rozumowania tej dziewczyny. Najpier wyzywa ją i robi mi awantury o pocałunki z jej serialową postacią, a potem zaprasza na zakupy, no bo, przecież fałszywość jest teraz w modzie.
- Oczywiście kocie. Będę za dziesięć minut
Rozłączam się i wciskam przyjacielowi jakąś łzawą bajeczkę o tym, że mama Cande leży w szpitalu i musimy do niej jechać. Na moje szczęście kupił tą kiepską wymówkę i puścił mnie bez głupich komentarzy.
Mam tylko nadzieje, że Mercedes nie wyda mnie przed nim i zgodzi się ukrywać prawdę, bo inaczej moja przyjaźń może ucierpieć, a tego bym nie chciał.


Od ponad czterech godzin razem z dziewczynami chodzę po sklepach i dźwigam ich torby. No dobra, torby Cande, ponieważ Mechi nie kupiła zbyt dużo. W sumie wydaje mi się, że ona tak samo jak ja, nie ma ochoty na cały ten cyrk zwany shopingiem. Moja dziewczyna obecnie zniknęła gdzieś między wieszakami w sklepie H&M, a ja zostałem sam z Mercedes. Jej towarzystwo, bardzo mi pasuje mamy wiele wspólnych tematów do rozmów, obydwoje chcemy iść w takim samym kierunku z karierą i w sumie lubimy to samo jedzenie, co dla mnie jest mega ważne, chodziaż Cande ma zupełnie inne kubki smakowe niż ja. Więc chyba jestem zaślepiony miłością, albo kurwa już dawno oślepłem.
- Dajesz radę, Ruggero? - och, jak miło usłyszeć swoje pełne imię, bez tego przesłodzonego tonu głosu
- Tak, Mer. Silny ze mnie facet, nie chodzę na siłkę na marnę - podwijam rękaw mojej marynarki i napinam biceps - no wiesz to się samo nie robi - Jak widać Candelaria jest twoją motywacją
- Nie. Robię to tylko dla siebie
- Jejku, zaczynam zazdrościć wam tego szczęścia. Jesteście niesamowitą parą, ale jak dla mnie to trochę za dużo tej całej słodyczy. Moim zdaniem facet powinien mieć swoje zdanie, a nie być ciągle na rozkazy swojej dziewczyny - zaraz, zaraz czy ona chce zasugerować mi brak męskości? Och, zdziwiłabyś się Lambre, gdybym pokazał Ci swoją prawdziwą naturę i na chama wyruchał Cię w pierwszych lepszych krzakach.
- Nie jestem na jej rozkazy okej? Ja po prostu chce ją uszczęśliwiać
- Nawet własnym kosztem? Nie pociągniesz tak za długo, Ruggero. Będę z tobą szczera. Na pierwszy rzut oka widać, że nie jesteś z nią szczęśliwy - podchodzi do mnie tak, że nasze łokcie stykają się ze sobą - jeżeli chcesz, mogę Ci to udowodnić.
   Rzucam w jej stronę zwykłe ,,okej" mając nadzieje, że wbije się swoimi ustami w moje, że pozwoli mi się bezwarunkowo całować. Żadnej miłości, żadnych uczuć zwykła przyjemność. Każdy facet w swoim życiu odczuwa chęć pobawienia się z dziewczyną, która kręci go tylko pod względem fizycznym. Tak właśnie mogę powiedzieć o Mechi. Kręci mnie i to wszystko. Kocham Cande i jestem PRAWIE, takie duże PRAWIE pewny swoich uczuć, ale mówiąc szczerze jej uroda nigdy mnie nie zachwycała. To znaczy, oczywiście czasem mnie podnieca, jestem tylko facetem prawda? Jednak nigdy nie podziwiałem jej w taki sposób jaki robili to inni. Mało tego ja nigdy nie powiedziałem jej, że jest najpiękniejsza. Nie lubie kłamać, więc kiedy trzeba mówię jej po prostu, że jest ładna i to wystarcza. Mercedes natomiast jest jej zupełnym przeciwieństwem pociąga mnie swoją urodą. Zachwyca mnie swoim pięknem. Jest dojrzała. Jedynym minusem jest to, że nie mogę powiedzieć zbyt wiele o jej charakterze. Jednak, te kilka godzin daje mi dużo do myślenia.
- Więc, jak się przy niej czujesz? Motyle w brzuchu? Kręci Ci się w głowię? Czy może dostajesz wymiotów jak ją widzisz? - zdecydowanie to trzecie, tym jej słodkim głosikiem rzygam na kilometry, a tak w ogóle panno Lambre dlaczego zadaje mi pani tak banalne pytania, zamiast po ludzku mnie pocałować i sprawdzić czy moja miłość do Cande, aby napewno istnieje. Bo na obecny moment w głowię mam tylko widok pani ust zamykających się na moim penisie. Och, rozkosznie !
 - Nie wiem, żadne z powyższych. Taka odpowiedź Cię usatysfakcjonowała? - blondynka patrzy mi głęboko w oczy i przygryza dolną wargę. O MÓJ PENIS !
- Oj, Pasquarelli co by tu z tobą zrobić? - jak nie wiesz, to mogę Ci pomóc. Potrzebna nam tylko łazienka.
- Matko boska, zapomniałbym- rozkładam rękę i wymierzam sobie w czoło głośnego plaskacza - Nie możesz nikomu powiedzieć o tych zakupach, powiedziałem Jorge, że jadę do szpitala. Musisz mnie kryć. Błagam Cię Mechi
- Dobrze, masz u mnie dług wdzięczności Ruggero, jestem ciekawa jak go spłacisz
Przybieram uwodzicielski ton głosu i wprost do jej ucha szepczę: ,,Nie martw się się Lambre, wymyśle coś przyjemnego".


 Razem z ekipą od ponad trzech miesięcy jesteśmy w trasie koncertowej. Mój związek z Candelarią rozkwita jak róża z kolcami, które niosą tylko cierpienie mojej biednej duszy i uszą. Jak ta dziewczyna mnie irytuje. Obecnie jesteśmy w Paryżu, mieście miłości, której kurwa nie czuje, ale nie mogę z nią zerwać, to byłoby okrutne. Dlatego robię wszystko, żeby tylko mnie zostawiła. Nie myję się. Na koncertach nawet na nią nie patrzę. Kiedy idziemy zwiedzać, to idę z naszą paczką, a kiedy idę z nią to w połowie drogi, daje nogę w pierwszą lepszą uliczkę, a potem udaje, że się zgubiłem. No i co? No i ona nadal mnie kocha. Kurwa, ten mój urok osobisty czasem jest cholernyn przekleństwem.
 Wstaje z puszystej kanapy i udaje się w kierunku wyjścia z hotelu. Muszę się przewietrzyć, bo za chwilę zwariuje. Niestety nie jestem w tym sam, przed wejściem napotykam Mechi, no tak jest smutna, przez Xabiego. Kocha go i jest w stanie zrobić dla niego wszystko, ale przez cholerną odległość nie potrafią ze sobą być, to smutne. Jednak jedna rzecz bardzo mnie satysfakcjonuje, od kiedy pojechaliśmy na zakupy z Cande, to moje kontakty z Mercedes znacznie się polepszyły. Lubimy swoje towarzystwo i to bardzo mi odpowiada. Podchodzę do blondynki i delikatnie przytulam ją od tyłu
- Zawsze kiedy jesteś smutna, to po prostu pomyśl o tym, że właśnie gdzieś na świecie jest debil, który ciągnie drzwi, na których jest napisane ,,Pchać". Ma pani kiepski dzień, pani Lambre? - moja przyjaciółka kiwa przecząco głową, po czym patrzy mi głęboko w oczy
- Mam kiepskie życie Pasquarelli
- Nie możesz tak mówić. Każdy z nas ma cudowne życie, trzeba tylko umieć nastawić je na właściwy tor - zjeżdżam wzrokiem do rąk Lu i widzę w nich paczkę z jej ulubionymi cuksami
- Widzę, że podjadasz cukieraski. Och, Mechi, Mechi, Mechi... ty mały pulpecie. A potem będę słuchał: nikt mnie nie chce, nikt mnie nie kocha, nie ma seksów na stole - kładę jej rękę na ramieniu w celu dodania otuchy, niestety nic z tego. Z oczu Mercedes zaczyna wypływać rzeczka łez.
Przybieram poważny wyraz twarzy. Sytuacja nie jest wesoła, więc muszę działać ostrożnie, niestety moje czyny nigdy nie zgadzały się z moimi poczynaniami i jak największy kretyn mówię jej:
- Nie czekaj, kurwa dziewczyno nie czekaj. Nie czekaj, bo nie masz na co. On z tobą nie będzie, więc nie czekaj. Nie czekaj dziewczyno, nie czekaj, bo się kurwa nie doczekasz, znajdź sobie kogoś z kim możesz być szczęśliwa
 Mercedes patrzy na mnie przez dłuższą chwilę, jakby się nad czymś zastanawiała, po czym robi coś co sprawia, że staje przed nią sparaliżowany, a mianowicie zarzuca mi ręcę na szyje, wspina się na palce i delikatnie złącza nasze usta w niesamowicie słodkim pocałunku. Przez moje ciało przechodzi fala przyjemnych dreszczy, moje serce
 kołocze w klatce piersiowej jak oszalałe, a oczy zamykają się. To jest to czego tak bardzo chciałem. W kończu czuję się naćpany życiem.

KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ :) !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Witam was, w ten sobotni poranek o godzinie 7:32 -.- Tak, genialna ja postanowiłam wstać o 6:21 i dokończyć tą część OS'a <3
Następna część pojawi się 1.06 <3
Mam nadzieje, że się wam spodoba i wrócicie na następną część <3
A więc kocham i pozdrawiam
Ola <3