Chapter 13

~Ludmila~

-Jesteś tego pewny?
-Tak, jak niczego innego w życiu kochanie
Razem z Fede przekraczamy próg szkolnego korytarza, jednak tym razem idziemy jako jedność... jako para? W sumie sama nie wiem czy jesteśmy razem, czy po prostu jesteśmy przyjaciółmi. Wiem że nie chce być daleko od niego, bo .... COŚ DO NIEGO CZUJE, to nie jest jeszcze ten etap w, którym wyznajemy i uświadamiamy sobie nawzajem, jak bardzo się kochamy, ale zmierzamy do tego w bardzo szybkim i jednostajnym tempie. Mijając zdziwione ludzkie twarze moich szkolnych kolegów czuje się dość dziwnie, no tak kto mógłby przypuszczać, że Federico Pasquarelli pokaże się publiczni razem ze mną, z Ludmilą Ferro. Jednak, czasem niemożliwe staje się możliwe, trzeba tylko dać sobie szanse i udowodnić, że każdy człowiek ma dwa oblicza i zaakceptować obydwa.
-Nad czym tak myślisz księżniczko?
Jego głos wyrywa mnie z moich dość głębokich zamysłów o nim samym,cóż za ironia. Federico jest dla mnie jak najskrytsze marzenie, które przez bardzo długi czas siedziało gdzieś w głębi mnie i nie pozwalało na odkrycie się, nawet przede mną.
-Myśle o tobie
Włoch uśmiecha się do mnie w ten swój cholernie pociągający i uwodzicielski sposób, czuje jak kolana zapadają się pod naciskiem mojego ciała, a policzki przyjmują pulpurowy kolor, nienawidze być zawstydzona, nie wiem wtedy jak mam się zachować i co powiedzieć
-Lu, przestań przygryzać tą cholerną wargę, bo za chwile zaczne robić to za ciebie
Nawet nie zdawałam sobie wcześniej sprawy z tego, że to robie. Puszczam zębami warge, a Federico niebywale głośno wciąga powietrze. Moja podświadomość rzuca mi w myślach dwa słowa 'Pociągasz go', ale moje logiczne myślenie od razu odrzuca od siebie myśl o tym, że mogłabym doprowadzać go, aż do takiego stanu,przecież jestem szarą myszką, a on codziennie pod swoją ręką ma bandę tych pieprzonych dziwek z pomponami, jeżeli miałby ochotę kogoś przelecieć, to napewno byłaby to któraś z nich, a jednak ze mną przecież też uprawiam seks, to wszystko jest dość skomplikowane
-Przepraszam, nie zauwarzyłam, że to robie
- Nie martw się, ja i mój penis jeszcze jakoś dajemy sobie rade
Zaczynam robić się mokra między nogami, podteksty seksualne padające z jego ust działają na mnie niczym dobry film pornograficzny dla nie wyżytego seksualnie mężczyzny, mam na niego ochotę tu i teraz
-Mam nadzieje, że jakoś się trzymacie
-Jakoś dajemy radę, ale przyznam, że w trzymaniu mogłabyś nam pomóc skarbie
Spuszczam głowę do dołu, może i chciałabym zaciągnąć go do najbliższego schowka na miotły i pieprzyć do utraty tchu, ale teraz kiedy obydwoje znamy swoje uczucia to dziwnie mi tak po prostu to zrobić, bo co on sobie o mnie pomyśli
-Jeżeli przeginał to mi to powiedz kochanie, nie chce żebyś czuła się przy mnie nie komfortowo
Czuć się nie komfortowo? No co ty w ogóle się tak nie czuje możemy śmiało pogadać o naszych pragnieniach sekualnych i wizjach ze sobą, ja na przykład wyobrażam nas sobie na pralce, gdzie posuwasz mnie do nieprzytomność kochanie
-Zmieńmy może temat Fede
-No dobrze, a więc pogadajmy o planach na przyszłość, co widzisz kiedy myślisz o przyszłości?
Ja, ty pralka i sposób na udany seks mamy z głowy, widzę nas również w dwunastu innych pozycjach, ale przecież Ci tego nie powiem
-Chciałabym iść na prawo, widze się w roli prawnika, który ratuje ludzi z opresji, a ty co planujesz?
-Kiedyś myślałem o zostaniu pisarzem, takim poważnym, który zarabia na własnym talencie, potem myślałem nad scenarzystą, zawsze wydawało mi się, że pajam wyobraźnią na każdym kroku, a teraz zacząłem myśleć o pracy w bardziej racjonalny sposób. Pisanie zawsze zostanie moim hobby, ale to wszystko zadecyduje o moim życiu, więc zaczynam stawiać na medycyne
-Jestem pod wrażeniem, kompletnie się tego po tobie nie spodziewałam
-Wiem, nikt by się tego nie spodziewał, a napewno nie po takim kundlu jak ja co nie?
Federico puszcza do mnie oczko i szeroko się uśmiecha, a ja czuje się zażenowana całą tą sytuacją, chłopak dostrzega moje zakłopotanie i mocno mnie do siebie przytula
-Nie martw się, ja tylko żartuje kochanie
-Nie lubie takich żartów, zrobiło mi się głupio, bo wiem, że raniłam cię każdym słowem
-Daj spokój kochanie. Zostawmy przeszłość w spokoju , ważne jest tu i teraz...
-Ty pieprzony baranie
Wypowiedź Federico przerywa zrozpaczona Camila, która posyła moje... Federowi mordercze spojrzenie, czuje że za chwile będzie ciekawie
-O co tobie chodzi Camila?
-O nic, ale mam nadzieje, że twoja nowa dziewczyna wie o nagich zdjęciach, które dla Ciebie zrobiłam, jesteś pieprzonym egoistom
-Fede o czym ona mówi?
Federico patrzy na mnie wzrokiem niewinnego szczeniaczka, który zrobił w domu niezły burdel, po bitwie z kotem sąsiadów, a ja o dziwo nie jestem zła. Camila pstryka palcami i odchodzi, trochę jej współczuje, ale jak widać była idiotką, a za głupotę płaci się wysoką cene
-Ludmila, ja ci wszystko wytłumacze
-Feduś spokojnie, to twoja przeszłość, a ja nie mam zamiaru w nią ingerować
-Ulżyło mi, jesteś najcudowniejszą kobietą na świecie
-Widzisz, nasz związek... albo nasza przyjaźń temperuje mi pazurki
-Widzisz, mam nadzieje, że twoje pazurki dadzą znać o sobie w łóżku, moja... prawie dziewczyno
Jego ręcę mocniej zaciskają się na mojej tali, nazwał mnie swoją prawie dziewczyną, to duży krok w strone naszego upragnionego związku, który zapewnić ma nam szczęśliwe życie ze sobą.

~Diego~

Moje serce pęka na milion maleńkich kawałeczków. Widok dziewczyny, która powinna być z tobą, a obściskuje się z innym należy do najgorszych chwil życiowych. Ona powinna stać tam ze mną, a nie z nim. Federico patrzy przez chwile na mnie, a potem ujmuje twarz Ludmily i całuję ją, blondynka w zupełności się mu oddaje, moje serce przyjmuje kolejny bolesny cios. Ich twarze w końcu się od siebie oddalają, na szczęście nie byłbym w stanie znieść dłużej tego widoku. Włoch posyła mi chytry uśmieszek, po czym znika za drzwiami klasy razem z moją ukochaną. Czuje się źle, co ja gadam czuje się masakrycznie, ale nie dam Federowi tej satysfakcji i nie pokaże mu, że mnie to ruszyło. Muszę być silny, przybajmniej do czasu. Do moich uszu dobiega dźwięk dzwonka informującego mnie o wybiciu godziny ósmej, na szczęście dzisiaj piąteczek, czyli szykuje się jakaś dobra biba na, której będę mógł się najebać i zapomnieć o otaczającym mnie świecie
-Panie Hernandez, wchodzi pan czy nie?
Głos mojej matematyczki, wyrywa mnie z myślenia o moich cudownych wieczornych postanowieniach
-Tak, już idę
Po przebyciu zaledwie dziesięciu kroków znajduje się w klasie, gdzie jak zwykle jest dość pustawo. Jednak coś bardzo mnie zaskakuje, a właściwie Federico, który zajmuje moje miejsce obok Luci, kurwa mać serio, nawet to odbierze mi ten jebany gówniarz? Jestem zmuszony usiąść obok Resto, nie żeby mi to jakoś bardzo nie pasowało, ale wolał bym siedzieć z Ludmilą co jest chyba dość normalne prawda? Sadzam tyłek, na dość niewygodnym i niskim krześle, a Fran posyła mi pytające spojrzenie
-Wybacz, ale Feder zajął moje miejsce, a gdy siedze sam to dostaje padaczki
-Boli?
-Co miało by boleć?
-Widok dziewczyny twoich marzeń, w objęciach innego?
-Cholernie
Resto uśmiecha się pod nosem
- Welcome to my world
Nie rozumiem jej, ale to żadna nowość, jeżeli chodzi o nią to zawsze była dziwna. Reszta lekcji mija nam dość dobrze, mimo tego, że ja mam ochotę umrzeć.

~~~~~~~~~~~~~~

Hejoł :3

Jak tam u was?
Narazie Fedemila jest happy<3
Pozdrawiam Ola<3

WYNIKI NABORU <3

A więc dostałam dziewiętnaście zgłoszeń i wszystkie miały w sobie coś orginalnego, wybrałam trzy dziewczyny

*Alexandra Ludwig
*Nina Pasquarelli
*Maravillosa Sabio (Jeżeli napisałam, źle nazwe to przepraszam)

Dziewczyny napiszą następny rozdział, a ja wybiorę najlepszy i opublikuje go.

Oczywiście dziewczyny dostaną ode mnie szczegółowy plan wydarzeń na podstawie, którego napiszą rozdział. Na sprawdze je i wstawie najlepszy =>

Pozdrawiam Ola<3

Dziękuje za wszystkie zgłoszenia <3
Każda praca była wyjątkowa i piękna <3