Capitulo 31

~Federico~

Ciesze się, że wszystko pozytywnie się kończy. Jestem szczęśliwy, że terapia pomogła i w końcu moge myśleć racjonalnie. Wiem, że zaskoczyłem moich przyjaciół powrotem, ale nie mogłem sie doczekać kiedy znowu ich zobacze. Niby, utrzymywaliśmy kontakt telefoniczny, ale to nie jest to samo. Rozglądam się po pubie, w którym jesteśmy i widze wszystkich z wyjątkiem Tea i mojej prawie dziewczyny. Obiecała, że będzie na mnie czekać, a Alongi zapewniał mnie, że Lu nie ma nikogo. Nie mogę doczekać się, aż znowu będę trzymał ją w ramionach i powtarzał słowa `Kocham Cię` do jej idealnych, maleńkich uszek. W końcu stworzymy idealny związek, oparty na szczęściu i miłości. Niby, moi przyjaciele cieszą się, że wróciłem, ale widze po ich zachowaniu, że coś jest nie tak. Tak jakby ukrywali coś przede mną. Sal, Vin i Louis nawet nie patrzą mi w oczy, może myślą, że nadal jestem tym samym człowiekiem? Do moich uszu dobiega dźwięk otwieranych drzwi, moi przyjaciele spuszczają głowy w dół, a ja z wielkim uśmiechem odwracam się w kierunku wejścia, zamieram, dostrzegam mojego BYŁEGO najlepszego przyjaciela i BYŁĄ dziewczyne. W sumie ich przybycie było by normalne gdyby nie fakt, że trzymają się za ręce, a ich usta złączone są w namiętnym pocałunku. Umieram.

~Ludmila~

Odklejam się od Teo i wchodzę do klubu, podnoszę wzrok a moim oczom ukazuje się Federico... Federico? Ale co on tu kurwa robi? Przecież nie powinno go tu być... Jego nie miało tu być... On miał tego kurwa nie widzieć... On miał nie wiedzieć... kurwa mać. Federico patrzy mi prosto w oczy, widzę w nim smutek i rozczarowanie, z jego oczu spływają łzy, a ja czuje ukłucie w sercu. Zraniłam go. Włoch omija mnie i wychodzi z pubu. Bez żadnego słowa, po prostu olał mnie...

~Salvator~

Mam wyrzuty sumienia, wyraz jego twarzy, gdy zobaczył tą `cudowną` parkę, pokłuł bezlitośnie moje serce.
Cały rok zastanawiałem się czemu oni mu to robią i czym sobie na to zasłurzył? Jak w ogóle można zrobić takie świństwo przyjacielowi? Od kąd tylko poznaliśmy Pasquarelliego, to opowiadał nam o Ludmile, o tym jak bardzo ją kocha i jak bardzo boli go fakt, że musiał opuścić Buenos Aires dla bycia mafiozą i nagle w drogę wchodzi mu taki wielki dupek Teo i rujnuje związek i plany na przyszłość.
Zaciskam dłonie w pięści, mam ochotę zatłuc mojego szefa...a może i nawet już byłego szefa. W końcu Federico wrócił, czy to znaczy, że znowu będziemy jeździć na misje, które nie zostaną bezmyślnie zepsute przez Ludmile? Dobra, naprawdę ją lubie i nie mam nic do niej, ale ta dziewczyna nie nadaje się na bycie w mafii, każdy z nas to widzi. No bo kto normalny zakładałby szpilki do tajnej akcji dywersyjnej? No tak, panna Ferro. Wkurwiłem się wtedy, ponieważ przy uciekaniu stukot jej butów o podłoge był nieznośny, a słychać było go chyba na kilometr.
W moich spodniach wibruje telefon, co oznacza nadejście nowej wiadomości. Wyciągam go i patrzę na zawartość

Od:Federico
Dzisiaj organizuje spotkanie w moim domu, oczywiście chodzi o spotkanie naszej grupy. Musze wyjaśnić wam wszystko co związane jest z moim powrotem. Chodzi głównie o moją posade. Bądźcie dzisiaj o 20:00
                                 Stary-Nowy Szef
                                      Pasquarelli
21.07.2015. 19:32

Do:Federico
Stary, zdajesz sobie sprawę z tego, że twoja była, też należy do naszej grupy?
21.07.2015 19:34

Od:Federico
Teraz już niestety tak...
21.07.2015 19:35

Patrząc na to, że w jednym pokoju będzie znajdował się Fede, Teo i Ludmila liczę na jakieś starcie tytanów. Będzie się działo, oczywiście jeżeli będzie trzeba, to przywale w ryj naszemu kochanemu Alongiemu...


~Federico~

Wszyscy siedzimy spokojnie w moim salonie, tylko Sal wie po co się tu spotkaliśmy, musze przecież odzyskać należne mi miejsce prawda? Nie patrzę na Ludmile i Teo w każdym razie obydwoje usiedli w dwóch różnych kątach pokoju. Teraz im się zebrało na odległość?
W każdym razie to teraz nie ważne, czas odegrać przedstawienie, przecież show samo się nie zrobi prawda?
- A więc...
Oczy wszystkich kierują się na mnie. Jak zwykle w tym gronie to ja jestem w centrum uwagi i jeszcze na długo w nim pozostane
- A więc, zebrałem was tu po to, aby powiedzieć, że wracam do ekipy na stanowisko szefa, wiedzie w końcu wasze misje będą przemyślane i udane tak jak wcześniej
Louis, Sal i Vin ukrywają rozbawienie na twarzy rękoma, a Teo kipi ze złości, tak mi go szkoda, że aż wcale.
- Od teraz bierzemy się do pracy w stu procentach, mam tylko nadzieje, że nikt nie połamie paznokci, ani swoich nowych szpileczek przy bieganiu, a no i przypominam nie którym, że przy misjach będziemy się pocić, więc darował bym sobie makijaż, żeby nie wyglądać jak potwór, gdy się rozpuści
Chłopaki wybuchają śmiechem, a Ludmila spuszcza głowę do dołu, ale sokojnie to jeszcze nie koniec kochanie.
- Ludmila, patrz na mnie gdy do ciebie mówie, bo lekceważenie mnie w ogóle mi nie odpowiada.
Blondynka jest mi posłuszna jak piesek, a mnie korci, żeby zrobić coś dużo gorszego, ale czy powinienem to robić? Odpowiedz jest prosta, oczywiście, że tak
- Jutro jedziemy na misje, wiem to dość szybko, ale spokojnie, bo to nie ja ją będę planował, tylko nasza cudowna koleżanka, która napewno da sobie doskonale rade. Prawda Ludmilo? Oczywiście, wszyscy pojedziemy na tą akcje, ponieważ to jedna z najważniejszych akcji w całej historii naszej grupy, jeden twój zły ruch Ferro i giniemy wszyscy.
Jezu, mam ochotę roześmiać się im prosto w twarze. Wszyscy są przerażeni i nie zdają dobie sprawy z tego, że tak naprawdę nie ma żadnej misji, chce po prostu pokazać mojej dziewczy.. mojej byłej dziewczynie, że to nie jest miejsce dla niej i powinna zrezygnować, zanim będzie za późno.
- A więc mam informacje, że Robinson będzie o 23:21, w centrum dowodzenia, nie daje ci więcej wskazówek, niech twój nowy chłoptaś to zrobi, ty i Teo możecie już wyjść, nie mam o czym już z wami rozmawiać. Co mamy robić, o której i gdzie się spotkać, no i co ze sobą zabrać napisz nam w sms'ie. A teraz spadajcie, bo chce porozmawiać z ludzmi, dla których coś jednak znacze.
Mimo, że mówie to wszystko i gram, że nic mnie nie wzrusza, to łzy zbierające mi się pod powiekami zdradzają moje prawdziwe uczucia. Boli mnie to, boli jak cholera... ale jeżeli ona go kocha to co najlepszego mogę zrobić?


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Helow :3
A więc to chyba najgorszy rozdział na tym blogu, nie podoba mi się, jest beznadziejny, a zazwyczaj podoba mi się to co piszę i wgl -.-

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

DRUGI BLOG !!!

A WIĘC ZOSTAŁAM WSPÓŁTWÓRCĄ DRUGIEGO BLOGA, RÓWNIEŻ O FEDEMILI. NA BLOGU KOCHANEJ MADZIK FERRO HISTORIA TEJ PARY JEST ZUPEŁNIE INNA, NIŻ TA KTÓRĄ PREZENTUJE TUTAJ, MAM NADZIEJE, ŻE MOI STALI CZYTELNICY WEJDĄ RÓWNIEŻ TAM I ZOSTNĄ NA DŁUŻEJ, TUTAJ WKLEJAM ADRES
http://federico-ludmila-fedemila.blogspot.com/?m=1
I ZAPOWIADAM, ŻE MÓJ PIERWSZY ROZDZIAŁ POJAWI SIĘ TAM JUTRO <3

POZDRWIAM
Ola<3


PS DZIĘKUJE ZA 10.000 WYŚWIETLEŃ KOCHAM WAS <3